Welk een durfallen… Een halve kilometer hoogte (540m). Het gaat maar door! Knap dat je dit kunt, zonder een gescheurde hartklep te krijgen… fieuw. 😯
Deze log is gepost op
zondag 24 oktober 2010 @ 22:30 door admin
onder de categorie Algemeen.
Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed.
Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.
24 oktober 2010 @ 23:01 -
Prachtpost! Ik zit hier met trillende handjes achter de computer. Wat een baan 😯
25 oktober 2010 @ 19:03 -
Jezus Christus. Ik moet er niet aan denken om dit te doen na een avondje doorhalen in Eik en Linde. Dan maar een excelblad voor mijn neus.
26 oktober 2010 @ 20:15 -
Holy shit. Ik val bijna flauw als ik hier naar kijk. Klamme handen, hartkloppingen en ’n paar minuten vergeten te ademen denk ik… :S
29 oktober 2010 @ 04:38 -
😳 crap mn rietje trilt!!!
Dikke respect voor die waaghalzen. 😯
31 oktober 2010 @ 14:37 -
ja dat is andere koek dan mijn mast hahahahahaha.ik ben wel een paar keer op 220 meter hoor geweest maar dit is nog leuker