Bier in de kroeg is relatief duur. In onze hoofdstad betaal je al gauw € 2,50 voor een vaasje. Soms tot wel € 3,50 in clubs en op de terrassen met massatoerisme. Om van de obscure tenten op de wallen maar te zwijgen (€ 5,- en meer). In de wat sympathiekere buurkroegen wil het nog wel eens bij € 2,20 blijven. Wat de prijs ook is, we kopen er niet minder om want het drinktempo past zich niet aan aan de bierprijs. Zo is het altijd geweest en zo zal het, ceteris paribus, ook altijd blijven.

En dan staan we vervolgens in de Appie op de vleesafdeling en gaan we voor de goedkope kippenpoten en het euroshoppergehakt. Biologische vlees- en visproducten kosten flink wat meer dan kistkalfschnitzels, plofkipfilet en laffe kweektilapia. Maar het verschil komt per persoon nauwelijks aan de prijs voor een biertje in de kroeg.

Dus, kappen met het aanschaffen van die goedkope, smakeloze, dieronvriendelijke kadavers. Denk aan het gemak waarmee je ‘vooruit, nog één rondje’ bestelt in de kroeg en leg wat extra eurootjes neer voor die biologische spekreepjes en dat biokipje. ‘Beschaving’ noemen we dat.

Deze log is gepost op donderdag 31 januari 2013 @ 11:18 door Merino onder de categorie Lezenswaardig, Opinie. Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.