‘‘Waar blijft mijn croque-monsieur?’’, blèrde de aquarellist naar zijn eega, een voormalige heroïneprostituee, die een half dozijn dictees terug, toen zij nog een frêle spring-in-’t-veld was, op de vip-plaats van de parkeerfaciliteit de reputatie van een promiscue oud-Tweede-Kamerlid te gronde had gericht.

Herman Koch heeft er een paar schitterende zinnetjes uit weten te persen. Het foutgemiddelde is dan ook met acht gestegen.

Vooruit, nog eentje:

De door treiterijen geteisterde anchorman die in beeld kwam, was het door Jan en alleman voor overgelopen farizeeër versleten kijkcijferkanon; hij werd door onze kunstenmaker beschouwd als bijdetijdse ambassadeur van de jansaliegeest die het janhagel abusievelijk voor excentriciteit verslijt.

Lees meer

Deze log is gepost op dinsdag 20 december 2005 @ 13:24 door Merino onder de categorie Educatief, Lezenswaardig. Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.