Mien toentje – Ede Staal

Mien waikschilde bonen die komen zo slecht op,
En de sprutters vreten d’aalbeerns op.
Mien vrougen stoan dun en mien sloat schut al deur,
As t zo deur gaait din wordt dat n strop.
Mor mien toentje, mor mien toentje,
Ja dij mis ik nait geern,
Der is altied diverdoatsie veur mie,
Mien waikschilde bonen die komen zo slecht op,
En de sprutters vreten d’aalbeerns op.

Wat is mooier as n hoeske mit n mooi lapke grond,
Wat is beter as de kunstmis, ja, dat wait ie da’s stront,
Van n peerd en n kou, bie mien olden ook de beer,
En as wie hom sneden, ja din zongen wie mor weer…

Vreterij in de woddels en de eerdbijen onder ’t roet,
Waalse bonen onder de loezen en de slakken laggen mie oet.
Tutteltoanen en gruin zaip, ja perbaaier t mor n keer,
Wat as of wat zolt, en din zingen wie mor weer…

k Heb spinoazie, ik heb roapknollen, k heb radies en ramenas,
k Heb andievie en augurken en tomaten in de kas,
Ja zo komen wie met zien allen de winter wel deur,
En ankomend joar din gaait de kop ter weer veur…

Deze log is gepost op dinsdag 25 april 2006 @ 15:20 door Merino onder de categorie Lezenswaardig. Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.