Spider-Man 3 zuigt
Het begon allemaal best leuk: Peter Parker is blij. Het gaat hem voor de wind. Hij scoort bij het publiek als Spider-Man en bij Mary Jane als liefhebbende nerd. Dan volgt een aantal mooie speciale effecten, ondermeer de geboorte van Sandman en Spidey’s nieuwe, zwarte tenue ‘from outer space’. Ook de actiescènes zien er goed uit. Maar dan slaat Hollywood toe:
***SPOILERS***
(alhoewel… je ziet het allemaal lichtjaren tevoren aankomen)
Mary Jane maakt het uit (het romcom-systeem, zodat ze aan het einde van de film weer dubbel zo verliefd verder kunnen gaan). Dan wordt mijn gezonde verstand zwaar beledigd door de stompzinnige ontstaansgeschiedenis van Sandman (ziet er goed uit, maar slaat werkelijkwaar helemaal nergens op). Peter krijgt het aan de stok met zijn beste vriend en zowel het buitenaardse pak als Sandman keren zich tegen hem. Potje knokken en uiteindelijk staat iedereen met de tranen in hun ogen elkaar te vergeven en valt Mary Jane weer als een blok voor spinnemans. Wat een draak van een film. Raimi is toch enigszins in mijn aanzien gedaald.
Pathé de Munt is over het algemeen een kutzaal, met kutpubliek. Maar als er een kutfilm draait, kan het best amusant zijn. Spidey krijgt luid applaus bij zijn eerste grote reddingsactie, Mary Jane wordt eensgezind voor “HOERRRRR!!!!” uitgemaakt als zij, na één lullig ruzietje met Peter (meer een onenigheidje), zijn beste vriend zoent.
Spider-Man 3 is met name in de eerste helft best vermakelijk. Een paar leuke grappen, mooie special effects en … Bruce Campbel!! Hij steelt de show als ‘Franse’ gastheer in een chique restaurant.
Je wordt enigszins vermaakt, maar uiteindelijk voel je je genaaid door het Amerikaans valse sentiment.
2 mei 2007 @ 17:42 -
Veelal is het zo dat alle films die gemaakt zijn naar de Junior-Press/Marvell Comics zuigen…toch?
3 mei 2007 @ 09:29 -
Bij bijna alle van de ‘superhelden’ films die ik gezien heb lag de nadruk hoofdzakelijk op de special effects, waardoor er weinig tijd besteed werd aan de ontwikkeling van het verhaal (script het dat daar in H-wood). Qua complexiteit zou het ook niet moeilijker mogen worden dan de comics die de doelgroep vroeger (en misschien nu ook nog wel) las. Dit resulteert vervolgens wel in een groot aantal wegwerpfilms.
Een uitzondering hierop en voor mij de beste film in dit genre vind ik tot nu toe Batman Begins. Regisseur Christopher Nolan (van o.a. Memento / The Prestige) slaagt er in er een goede film van te maken. Hij weet zelfs Christian Bale (die Bruce Wayne a.k.a. Batman speelt, of verklap ik nu iets?) sympathiek over te laten komen. Na diens rol in Shaft had ik dat niet meer verwacht.
De volgende Batman film wordt ook door Nolan gedirigeerd, en daar mag ook wel wat van verwacht worden. Wellicht kan Nolan zicht straks ook gaan ontfermen over Spiderman 4: Spiderman Begins?