Verdwijnen

Ik speel met de gedachte dat
op een of andere raadselachtige wijze
een gedicht kan ontstaan
en dat hetzelfde gedicht
op even raadselachtige wijze
weer kan verdwijnen.

Ik bedoel,

op enig moment ontspruiten woorden omdat
deze en gene gebeurtenis zich heeft voorgedaan
die heeft geleid tot het doen denken van een moment,
en dat momentum ziet er op papier een stuk minder uit
dan dat de dichter in beginsel voor ogen had.

Zo kan het dus gebeuren dat een gedicht
(waarvan de aanzet aanvankelijk goed is)
wordt uitgegumd,
wordt gebackspaced,
niet wordt opgeslagen
of zelfs
wordt verbrand.

Het raadselachtige schuilt dan in de vraag:
Waartoe dit gedicht?
En waarom moest het weg?

Share

2 reacties op “Verdwijnen”

  1. Johan Zegt:

    Excellent gedicht, mooi geschreven!

    Misschien kan Merino dr wel n mooi deuntje onderzetten. Ken je ‘fuck de man van de audio video’? Is dat iets?

    Blijf schrijven!

  2. Tripel B. Zegt:

    Dank u voor de complimenten heer Johan.

    Deuntjes onder gedichten kan ik over het algemeen slecht verdragen, tenzij het jazz onder Deelder is. Ik heb genoeg Nachten van de Poëzie en VPRO radioprogramma’s in studio Desmet meegemaakt om te zien, dat middelmatige dichters niet beter gaan dichten wanneer er een obligaat deuntje onder klinkt. Niets ten nadele van de kwaliteiten van DJ Merino uiteraard.

    Ik zal blijven schrijven. Voor de fans.

Reageer

XHTML: Je kunt de volgende tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> of .