Luisteren!

Het is algemeen bekend: mijn hele hoofd zit vol met songteksten. Op de een of andere manier hoef ik een nummer maar een paar keer te horen en ik kan ‘m van begin tot eind meezingen. Negen van de tien nummers die op SkyRadio worden gedraaid, kan ik meezingen. Zet mij in de Tapperij en ik ben de hele avond aan het zingen. Vraag me niet waarom, ik kan het gewoon. Ook nummers die ik afgrijselijk vind, zitten woord voor woord in mijn hoofd. Het is niet nuttig, het is nergens goed voor, maar ik kan het wel.
Aan de andere kant wíl ik ook weten waar een nummer over gaat. Een nummer betekent pas iets voor me als ik weet wat erachter zit. Als ik een CD heb gekocht en de teksten staan in het boekje, is dat altijd een klein feestje. Hoeveel uren ik niet heb doorgebracht met alleen maar de muziek en de tekst. Telkens weer opnieuw de CD draaien en de tekst meelezen, totdat ik de hele CD uit mijn hoofd ken. Er zijn zelfs CD’s die ik zonder de CD op te zetten, van begin tot eind zo op kan zingen, nummer na nummer, woord voor woord.

Doordat ik de tekst van een nummer ken, weet ik ook waar het over gaat. En het valt me op dat maar weinig mensen weten waar een nummer nou eigenlijk over gaat. Dat begrijp ik niet. Hoe kun je een nummer écht goed vinden als je geen idee hebt waar het nou eigenlijk over gaat? Oké, de muziek doet veel: een goede melodielijn, een pakkend riedeltje, iets wat blijft hangen: dat bepaalt toch je eerste indruk. Maar als ik een nummer écht goed vind, dan weet ik precies waar het over gaat. Al is de muziek nog zo goed, als de tekst het af laat weten, is dat een grote domper. En dat is iets wat maar weinig mensen met me delen. Zelfs van nummers die ze mee kunnen zingen, weten ze nog niet waar het over gaat. Zelfs niet in grote lijnen. Onbegrijpelijk.
De andere kant op werkt het overigens ook: nummers die ik in eerste instantie niet zo boeiend vond, kan ik steeds meer gaan waarderen naarmate de tekst tot me doordringt. Originaliteit in tekst doet een hoop.
En dat brengt me bij mijn ergernisje: ik heb moeite met bands die weinig inspiratie hebben qua tekst. Er zijn teveel bands die over niets anders dan liefde kunnen zingen. Dat weten we nu wel: wees nou eens origineel. Als ik een hele CD met liedjes over de liefde wil horen, dan had ik wel Knuffelrock deel 29 gekocht. Er staan dan ook maar weinig CD’s met zulke weinig inspirerende teksten in mijn kast.
Aan de andere kant zijn het wel vaak de nummers op een van mijn CD’s die wél over de liefde gaan, die het meest met me doen. Waarschijnlijk dan toch omdat ik daar het meest mee heb. Maar een hele CD over hetzelfde uitgemolken onderwerp, dat is aan mij niet besteed.

Naar teksten luisteren, betekent automatisch naar stemmen luisteren. En het komt maar zelden voor dat een zanger of zangeres gevoel in een nummer weet te stoppen. In pop komt dat sowieso niet voor. Ooit een Madonna of een Robbie Williams met enig gevoel horen zingen? Ik niet. Het is zeldzaam, zeker op CD. Bij concerten komt het beter naar voren, maar helaas moet je het thuis met een studio-CD stellen. Ik ben in ieder geval niet zo gecharmeerd van live-CD’s.
Een van de zangers die wél enorm veel gevoel in zijn zang weet te leggen, is David Fridlund van David & The Citizens, een band die ik een aantal jaar geleden heb ontdekt op Eurosonic, maar hier helaas volslagen onbekend is. Schitterende teksten en geweldig gecomponeerd.

Lees onderstaande tekst en denk daar een stem bij waar de verslagenheid, frustratie en daarna de woede door onmacht en onbegrip van de menigte van afdruipt. Ik krijg iedere keer weer kippenvel als ik dit nummer hoor. En geloof me, ik heb het al heel vaak gehoord.

Divine – David & the Citizens

I imagine you walking around in your apartment,
kissing that self-portrait I painted and sent to you
I imagine you changing your mind after swallowing
the last thing you tasted before the big sleep got you
and it cuts me in two

And I often wonder if maybe you found the light,
that divine, comforting light they spend so much time
on trying to find
you’re like Jodie Foster taking off but nobody sees it
it takes the sound of an earthquake to even believe it

And they say “Hold on, after rain comes sun”
I think today, it’s the other way around
every window holds a tiny light
take a look around, see what you might find…

Well, they’re putting out flags tonight to celebrate the dead
but I’d rather do something to turn back time instead
a little late to say something, I know
but what the hell am I supposed to do
when I just want to sit you down in my kitchen
and you’d tell me what it was
‘cos the last time we met,
it was like the whole world was exploding
riding elevators through that endless red brick building
on a day so pretty you’d think we were all only joking
putting on a show that would give us an Oscar

They say “Hold on, after rain comes sun”
I think today, it’s the other way around
every window holds a tiny light
take a look around, see what you might find…

Luister eens een keer goed naar een tekst. Een nummer bestaat uit zoveel meer dan alleen muziek!

-KRL