Amerikaanse thriller uit 1998 van Jim Charleston. Met: Eric Lutes, Mitch Pileggi, Julia Campbell, Jeremy Foley e.a.

Verhaal in het kort:
Een kolonie dodelijke Zuid-Amerikaanse mieren lag tien jaar lang verscholen in Alaska. Doordat de plaatselijke vulkaan de bodem heeft opgewarmd tot tropische temperaturen, kunnen de mieren overleven in Alaska. De killer ants trekken er dan ook op uit om hun maaltje bij elkaar te sprokkelen, dat voornamelijk uit mensen bestaat. Dit tot grote schrik van de bewoners van het dichtstbijzijnde dorp. Deze moeten nu alles op alles zetten om het dreigende gevaar te stoppen.

Opmerkelijk:
Er zitten een paar geweldige scènes in deze film.

Een beschrijving:
Man en vrouw staan naast een rivier en worden aangevallen door de mieren. Ze proberen ze te bestrijden met een vuurblazer en (jawel) een magnesiumgeweer. Ze worden van alle kanten aangevallen. O jee, wat nu? Kijk daar! Een kano! O, maar hoe komen we daar? Dat lukt ons nooit! Gelukkig lukt het ze doordat ze net genoeg ruimte vrij kunnen krijgen met de vuurschieter. Pfoe, dat was op het nippertje… Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan (denk aan de rivier die op een metertje afstand stroomt)?

En ook een leerzaam rijtje:
Wat doe ik als:

• Ik in mijn helikopter zit en ik word aangevallen door mieren? Dan stijg ik op en trappel wild op de pedalen.
• Ik mijn zoontje wil beschermen tegen de mieren? Dan stop ik hem in de schoolbus waar hij niet meer uit kan, maar de mieren wel in.
• Ik in mijn auto zit en ik word aangevallen door mieren? Dan geef ik gas, trappel wild op de pedalen en trek wild aan het stuur.
• Ik aan een helikopter hang? Dan blijf ik zo lang mogelijk bungelen. Ook als ik mijn benen al stevig over de beugels heb geslagen, ga ik daarna toch weer bungelen.

Naast al deze geweldige scènes is het ook allemaal erg goed gefilmd. Vooral de oprukkende mieren worden zeer goed neergezet: je ziet ze oprukken, dan komt er een ander shot tussendoor en daarna zie je weer precies hetzelfde beeld waarin de mieren oprukken. Ja, zo komen ze er natuurlijk nooit! En let vooral ook op de scènes met de aardbevingen! Ge-wel-dig!

Beoordeling:
Ondanks dat de film wat stroef begon, heb ik daarna hartelijk zitten lachen. Het zal geen klassieker worden als grote namen als Bloodfreak en Bad Taste, maar toch brengt deze film een hoop vermaak met zich mee. Als je een avondje nix te doen hebt en er zijn verder geen goede films op TV, dan zou ik deze zeker gaan kijken!

» KRL

Deze film op IMDB