De zondag is, als ik dit schrijf, al weer twaalf minuten lang. En dat stelt geen zak voor als je bedenkt dat de zaterdag, die twaalf minuten geleden eindigde, 1440 minuten heeft geduurd. Da’s dan pas 0,833% van een hele dag. Hoe kom jij zo’n zaterdag door Jezus? Niet dat ik het zo zwaar vind, maar ik ben gewoon nieuwsgierig naar hetgeen een voormalige mesias (of ben je dat nog steeds? Net als dat Bill Clinton in Amerika nog steeds Mr. president wordt genoemd.) zoal uitvoerd op de zaterdag. Heb je misschien een tuin en loop je daar lekker een beetje in aan te kloten? Zijn er überhaupt tuinen in de hemel? Ik ga er maar van uit dat je daar woont. Bij je pa. Of zit ik nu helemaal fout? Je pa woont daar toch? Hoe dan ook, ik zou het in elk geval fijn voor je vinden als je een tuin had. Dat geeft toch wat rust na de hele week al dat gezeik en dat gebid van die aanhangers van je te hebben moeten aanhoren. Nu neem ik aan dat je in het bezit bent van een soort ‘superpower’ waardoor je kunt multitasken. Maar dan in het extreme, want je hebt nogal wat fans. En die willen allemaal een stukje van jouw aandacht. Dat brengt me op nog een vraag (sorry, ik weet dat het je vrije dag is vandaag. Je hoeft niet meteen te antwoorden. Maandag is ook goed.): hoe pak je dat aan als bij bijvoorbeeld de 100 meter sprint op de zomerspelen zes van de acht atleten een kruisje slaan in de hoop te winnen? Kijk je dan net als Sinterklaas naar hun verleden? Of ze braaf zijn geweest? Ik neem tenminste aan dat degenen die geen kruisje hebben geslagen (of is het geslaan?) bij voorbaat van winst zijn uitgesloten? Of laat je dan zwarte atleten eerder winnen als een soort positieve discriminatie? Dat zou een hoop verklaren. Maar als ik aan tennis denk gaat dit weer totaal niet op. En ook bij het schaatsen en korfballen zie ik daar weinig van terug.

Wat vind jij nou van dat hele spotprenten-gedoe? Ik neem aan dat je Mo zo nu en dan wel spreekt. Is hij echt zo op z’n pielemuis getrapt als je een portretje van ‘m schildert? Ik kan me dat erg moeilijk voorstellen. Het leek me eigenlijk best wel een sympathieke gast. Beetje rock ‘n’ roll zelfs, met die groupies in de woestijn enzo. Jim Morrison was daar ook niet vies van. Nou ja, het zal allemaal wel weer overwaaien.

Ik heb het er af en toe best wel een beetje moeilijk mee, weet je? Al die shit die er gebeurt in de wereld. Ik weet dat het allemaal nodig is. Die duizenden kindjes in Sudan moeten nu eenmaal een vreselijke dood sterven om anderen een goed leven te geven. Evenwicht is nodig. En zij die een goed leven hebben werken hier ook hard genoeg voor. Maar waarom een aantal kopstukken, van bijvoorbeeld Enron, nu toch nog achter de tralies belanden begrijp ik dan weer niet. Maar goed, daar zal jij of je pa wel een goede reden voor hebben. En daarbij komt nog eens dat jij voor ons allen bent gestorven aan het kruis. En dat daar hele volkstammen mee opgescheept zitten in de vorm van een erfzonde lijkt mij ook niet meer dan logisch. De moeders van die kindjes in Sudan hadden maar harder moeten bidden. Staat toch duidelijk genoeg in die bestseller van je? Daar is echt geen woord Frans bij.

Om nog even op je tuin terug te komen; heb je daar ook rozen staan? Of ligt dat nog te gevoelig?

Groet en een fijne zondag nog,

Je gabber Andre