De post van Tripel B. van afgelopen week deed mij denken aan een aflevering van de schitterende serie ‘Van de schoonheid en de troost’ van Wim Kayzer die ik een jaar of 13 geleden zag toen ik nog mijn 1-kamerwoning aan de Lijnbaanstraat 30 in Groningen betrok, over de violist Yehudi Menuhin. Ik heb persoonlijk van huis uit niets meegekregen betreffende klassieke muziek. Rock, Blues en Soul waren het ding van mijn ouders. Maar toen ik Yehudi Menuhin zag en hoorde spelen, maar vooral hoorde spreken (!), werd mijn interesse gewekt voor dit onderdeel van de kunsten.

Neem de tijd om dit te zien. Mooie kerel. In een stronken nacht heb ik na deze uitzending een mooie quote van Menuhin in de plafondbalk van mijn nederige onderkomen gekerfd, opdat dronken studenten na mij, onderwijl zij op het aanrecht zouden staan, die wijze woorden zouden lezen.
Ik ben ze helaas vergeten, maar ik weet dat ze in dit programma worden uitgesproken.

Deze log is gepost op zaterdag 28 april 2012 @ 22:42 door Merino onder de categorie Mooie mensen, Muziekjederij, Voor we ze vergeten. Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.