^{Het hoe en/of wat van deze tekst is mij verre van duidelijk. Teruggevonden ergens in de krochten van een back-up. Kop noch staart. Last edited 13-04-2006 01:26 uur.}

Paas

Freek is een beetje de weg kwijt. Hij weet het niet zo goed meer. Al dagen heeft hij zijn kot niet meer verlaten, maar vandaag moet ie wel. Ostare is jarig en hij heeft nog geen cadeau gehaald. Het is nu vijf uur in de middag en sinds hij wakker is probeert hij al een goed cadeau te verzinnen. Dat is toch al gauw een uur. “Eerst maar es opstaan”. Dat helpt. Als je hardop tegen jezelf praat krijg je sneller iets van jezelf gedaan. “Hop, douchen!”

Na een diepvriespizza en een bak sterke koffie ging Freek om half negen toch maar de deur uit. De V&D is nog tot negen uur open. Twintig minuten lopen, dus precies tien minuten om een fijn cadeau uit te zoeken. Dat moet toch genoeg zijn. Om vijf voor negen kwam Freek naar buiten met een zak chocolade eitjes. Een mix van allerlei soorten. De paarse zijn meestal de lekkerste. De gele het ranzigst. Ostare vindt ze allemaal lekker. Tenminste, Freek heeft haar al meerdere keren zo’n hele zak kabouter zien maken.

Lees verder…

Deze log is gepost op donderdag 7 april 2011 @ 00:55 door Merino onder de categorie Lezenswaardig. Reactie kunnen gevolgd worden via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achterlaten, of een trackback van je eigen site.