Boeken hebben door de eeuwen heen een grote bedreiging gevormd voor staatshoofden en kerken. Pausen, dictators, puriteinen hebben allemaal om verschillende redenen een banvloek uitgesproken over het geschreven woord.
Boeken worden verboden omdat zij in strijd zijn met de heersende ‘morele of politieke moraal’. Grootste verbieders zijn dan ook de hoeders hiervan: kerken en dictatoriale regimes, of hieraan gelieerde organisaties.
Op aanraden van RW heb ik juist vandaag een Flickr-account aangemaakt. Ik hoop in de loop van deze dag vele kleurrijke flikkers te kieken in de grachten van onze hoofdstad. Het weer zal hoogstwaarschijnlijk wel meezitten. Altijd weer een feestje.
Ik zou willen dat de melkboer mijn melk in de ochtend bezorgd
Ik zou willen dat de melkboer mijn melk bezorgd als ik geeuw
Ik zou graag wat melk willen van de borsten van de vrouw van de melkboer
Waar zijn de kinderen?
Misschien zijn ze zwanger aan het raken
Aan de drugs of in de bijstand
Bovenop de wereld met een eervolle vermelding
Voorwaardelijk vrij
Op de Dodgers, achterop een melkpak
Gespiesd middenin een maisveld
Op de omslag van toekomstige geschiedenisboeken
Op de haardmantels van oude dametjes
Lopend op water, gespijkerd aan kruizen
Even weer de regels: Het kan een letterlijke quote zijn. Het kan een vertaling zijn, een letterlijke of een benaderende. Ik begin met een eenvoudige (gezien de snelheid waarmee in het verleden geraden is).
Je weet dat ik je volgend jaar graag zou willen zien
Ik hoop dat ik nog leef volgend jaar
Je weet dat ik je graag zie in die jurk
Ik hoop dat ik lang genoeg leef je ongekleed te zien
