Voor we hem vergeten…

Het is ‘einde oefening’ voor hem, aldus Jos Geukers…

Niet echt mijn muziek, maar wel een technisch zeer vernuftige clip.

Invloed gemotoriseerd verkeer jarenlang onderschat…

Battle of the planets, een Amerikaanse tekenfilm TV serie over een team van 5 jonge mensen ‘G-Force’ geheten, die de strijd aangaan met allerlei boosaardige schurken die de aarde willen veroveren. De leden van het team zijn Mark, Jason, Prinses, Kiap en Taini. Hun wapen was het ruimteschip Feniks, dat in een vuurvogel kon veranderen. Zelf waren ze in het dagelijks leven gewone jongeren maar als er gevaar dreigde kwamen ze samen en riepen “verwissel“. Ze veranderden dan in vogelachtige superhelden met helmen als snavels en gingen samen de strijd aan tegen Zoltar van de planeet Spectra.

deel 2

Hoe heeft zoiets complex als het oog nu kunnen ontstaan? Soms is het voor de hand liggender dan je zou verwachten.

Het mijnstadje Centralia is gelegen in de Amerikaanse staat Pennsylvania, ergens halverwege New York en Pittsburgh, in een gebied dat rijk is aan antraciet.

Antraciet is een soort steenkool dat moeilijk tot ontbranding is te brengen, maar als het eenmaal brandt dan brandt het ook goed. In Centralia woeden er al meer dan 50 jaar ondergrondse mijnbranden, waarschijnlijk veroorzaakt door afvalverbranding in een verlaten antracietmijn.

In 1984 is de bevolking geëvacueerd vanwege de rook, de giftige gassen en het gevaar van aardverschuivingen. Sindsdien geldt het ooit welvarende mijnstadje als een spookstad:

FOTOGALERIJ

Verwoest stuk weg op Google Maps.

Voor we hem vergeten…

Hij is dood.

Mother Earth is pregnant for the third time, for y’all have knocked her up. I have tasted the maggots in the mind of the universe, and was not offended, for I knew I had to rise above it all, or drown in my own SHIT…

Maar dan deze live-versie!

Check ook de ode aan Eddie Hazel door Ween.

Ik was er nooit geweest, de deur stond open
‘k Voelde me alleen, ‘k ben maar naar binnen gelopen
De sfeer was mat, een ober stond te gapen
En in een hoek zat een vroege klant te slapen
Aan de bar dronk een grietje met een rietje
En neuriede zacht een heel bekend liedje
Ik wilde weer gaan, maar jij kwam net naar binnen
En ik ging volledig op tilt
En ik dacht

refrain:
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets gebeurt niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Alleen in Dallas

Jij bleef staan en ik werd zenuwachtig
‘k Staarde je aan, oh wat vond ik je prachtig
Ik vroeg je toen, “wil jij misschien iets drinken”
En op het moment dat ik met je wilde klinken
Zag ik een figuur aan de bar omhoog gaan
Die was zo groot het leek wel of ‘ie bleef opstaan
’t Kwam me voor dat jij ‘m heel goed kende
En toen ging die gozer op tilt
En ik dacht

refrain

‘k Stond versteld, kon me nauwelijks bewegen
Jij bleef naast me staan nou daar kon ‘ie net niet tegen
‘k vond het erg charmant maar ook wel onhandig
Want dat gebaar maakte hem nog meer opstandig
Ik nam een besluit, begon toen maar te rennen
Ontzettend jammer dat ik jou zo kort mocht kennen
’t Laatst wat ik hoorde was dat jij begon te gillen
En toen stond die tent op tilt
En ik dacht nog

Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets gebeurt niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets bestaat niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Dat gebeurt alleen maar thuis op de bank voor de buis
Oh oh Dallas (ooh ooh)
Het was te mooi om waar te zijn
Dat kan alleen maar naar ’t schijnt in Dallas (ooh ooh)
In Dallas, in Dallas, in Dallas, oh oh

Vandaag zag ik een vader in de supermarkt inclusief kinders met een retecool t-shirt aan:

Iets subtieler dan Two in the pink, one in the stink die ik laatst zag.

Wij zijn in de afgelopen jaren zo gewend geraakt aan zachte winters, dat heel het land spaak liep toen we vorig jaar opeens een winter met ‘normale’ temperaturen hadden. De gladheidperikelen werden dan ook niet zozeer door de temperatuur veroorzaakt, maar door de overvloedige neerslag. Vanzelfsprekend was er wel vorst nodig, maar eigenlijk hoort dat nog steeds in elke Hollandse winter thuis. Ook de komende winter kan dus een sneeuwwinter worden, zónder echte Elfstedenkou! Depressies mogen dan heel dicht in de buurt komen, maar moeten in hun koers vanaf de Atlantische Oceaan ónder Nederland doortrekken. (Zuid-Europa krijgt dan veel regen.)

Wat kunnen we deze winter verwachten??

Voor we hem vergeten:

3000 dagen Minister-President.

Nigel just needs that helping hand!

Voor we hem vergeten

Hij is dood…