Battle of the planets, een Amerikaanse tekenfilm TV serie over een team van 5 jonge mensen ‘G-Force’ geheten, die de strijd aangaan met allerlei boosaardige schurken die de aarde willen veroveren. De leden van het team zijn Mark, Jason, Prinses, Kiap en Taini. Hun wapen was het ruimteschip Feniks, dat in een vuurvogel kon veranderen. Zelf waren ze in het dagelijks leven gewone jongeren maar als er gevaar dreigde kwamen ze samen en riepen “verwissel“. Ze veranderden dan in vogelachtige superhelden met helmen als snavels en gingen samen de strijd aan tegen Zoltar van de planeet Spectra.
Het mijnstadje Centralia is gelegen in de Amerikaanse staat Pennsylvania, ergens halverwege New York en Pittsburgh, in een gebied dat rijk is aan antraciet.
Antraciet is een soort steenkool dat moeilijk tot ontbranding is te brengen, maar als het eenmaal brandt dan brandt het ook goed. In Centralia woeden er al meer dan 50 jaar ondergrondse mijnbranden, waarschijnlijk veroorzaakt door afvalverbranding in een verlaten antracietmijn.
In 1984 is de bevolking geëvacueerd vanwege de rook, de giftige gassen en het gevaar van aardverschuivingen. Sindsdien geldt het ooit welvarende mijnstadje als een spookstad:
Mother Earth is pregnant for the third time, for y’all have knocked her up. I have tasted the maggots in the mind of the universe, and was not offended, for I knew I had to rise above it all, or drown in my own SHIT…
Ik was er nooit geweest, de deur stond open
‘k Voelde me alleen, ‘k ben maar naar binnen gelopen
De sfeer was mat, een ober stond te gapen
En in een hoek zat een vroege klant te slapen
Aan de bar dronk een grietje met een rietje
En neuriede zacht een heel bekend liedje
Ik wilde weer gaan, maar jij kwam net naar binnen
En ik ging volledig op tilt
En ik dacht
refrain:
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets gebeurt niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Alleen in Dallas
Jij bleef staan en ik werd zenuwachtig
‘k Staarde je aan, oh wat vond ik je prachtig
Ik vroeg je toen, “wil jij misschien iets drinken”
En op het moment dat ik met je wilde klinken
Zag ik een figuur aan de bar omhoog gaan
Die was zo groot het leek wel of ‘ie bleef opstaan
’t Kwam me voor dat jij ‘m heel goed kende
En toen ging die gozer op tilt
En ik dacht
refrain
‘k Stond versteld, kon me nauwelijks bewegen
Jij bleef naast me staan nou daar kon ‘ie net niet tegen
‘k vond het erg charmant maar ook wel onhandig
Want dat gebaar maakte hem nog meer opstandig
Ik nam een besluit, begon toen maar te rennen
Ontzettend jammer dat ik jou zo kort mocht kennen
’t Laatst wat ik hoorde was dat jij begon te gillen
En toen stond die tent op tilt
En ik dacht nog
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets gebeurt niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Zoiets bestaat niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas (ooh ooh)
Dat gebeurt alleen maar thuis op de bank voor de buis
Oh oh Dallas (ooh ooh)
Het was te mooi om waar te zijn
Dat kan alleen maar naar ’t schijnt in Dallas (ooh ooh)
In Dallas, in Dallas, in Dallas, oh oh
Wij zijn in de afgelopen jaren zo gewend geraakt aan zachte winters, dat heel het land spaak liep toen we vorig jaar opeens een winter met ‘normale’ temperaturen hadden. De gladheidperikelen werden dan ook niet zozeer door de temperatuur veroorzaakt, maar door de overvloedige neerslag. Vanzelfsprekend was er wel vorst nodig, maar eigenlijk hoort dat nog steeds in elke Hollandse winter thuis. Ook de komende winter kan dus een sneeuwwinter worden, zónder echte Elfstedenkou! Depressies mogen dan heel dicht in de buurt komen, maar moeten in hun koers vanaf de Atlantische Oceaan ónder Nederland doortrekken. (Zuid-Europa krijgt dan veel regen.)
Het is natuurlijk wachten op de eerste nerd die coast-to-coast gaat met Street View en daarover een dagelijks blog bijhoudt, of heb ik nou niet goed gegoogled?
Uit meerdere gaten spuit water omhoog uit een voormalige waterput die in 1916 is geslagen. In de jaren ’60 heeft thermisch water zich een weg gebaand naar de waterput en sindsdien hebben mineralen zich opgehoopt tot de veelkleurige steenklomp die de geiser nu is. De kleuren worden veroorzaakt door korstmossen die bij verschillende temperaturen en concentraties zwaveldioxide gedijen.
